Hoxe é luns de Pascua, así que aínda chego a tempo.
Diría que estas masas non teñen época, son de todo o ano. Non me canso de facer este tipo de masas e de probar e probar con novas combinacións de ingredientes. Non sei que busco porque todas me gustan e a última sempre me parece a mellor. Esta ten unha peculiaridade, que está feita na panificadora, polo tanto púidenme permitir facer unha masa máis hidratada, non sei se se podería traballar a man, a única forma posible de amasarla sería co amasado Bertinet, é moi pegañenta, para manipulala necesito bastante fariña. Este problema soluciónase engadindo un pouco menos de leite.
Agora coa pani estou que me saio, traballa a moza que dá gusto vela. É un non parar coas masas. E todo culpa dos meus compis. Non contei a historia de pani e creo que é digna de ser contada: Un luns estaba eu na miña garda de recreo tan tranquilamente cando aparece a miña compi Patri e dime que baixe que me reclama o dire, "miña nai que pasará", pensei. Chego ao despacho do dire e moi serio dime que temos que falar, se me pinchan non boto sangue. Lévame a outro despacho e ao chegar alí aparece Patricia; non entendía nada, "pero esta que fai aquí??". Vexo diante dos meus narices unha caixa moi grande con dedicatoria, e pregunto "e isto?". Empezan a rirse, leo a dedicatoria e sóltome a chorar. Abro a caixa e vexo a pani, non mo podía crer. Aparecen o resto dos meus compis ríndose, que momento!!! Son ou non son uns soles??? Eu creo que queren masa, hihihi. Mooooooooooitas grazas aos meus supercompis.
Fixen de novo a masa con tang zhong, estou totalmente abducida con este método, quedan as masas de marabilla, mantense en boas condicións por máis tempo, a miga é máis esponxosa, que todo son vantaxes.
Diría que estas masas non teñen época, son de todo o ano. Non me canso de facer este tipo de masas e de probar e probar con novas combinacións de ingredientes. Non sei que busco porque todas me gustan e a última sempre me parece a mellor. Esta ten unha peculiaridade, que está feita na panificadora, polo tanto púidenme permitir facer unha masa máis hidratada, non sei se se podería traballar a man, a única forma posible de amasarla sería co amasado Bertinet, é moi pegañenta, para manipulala necesito bastante fariña. Este problema soluciónase engadindo un pouco menos de leite.
Agora coa pani estou que me saio, traballa a moza que dá gusto vela. É un non parar coas masas. E todo culpa dos meus compis. Non contei a historia de pani e creo que é digna de ser contada: Un luns estaba eu na miña garda de recreo tan tranquilamente cando aparece a miña compi Patri e dime que baixe que me reclama o dire, "miña nai que pasará", pensei. Chego ao despacho do dire e moi serio dime que temos que falar, se me pinchan non boto sangue. Lévame a outro despacho e ao chegar alí aparece Patricia; non entendía nada, "pero esta que fai aquí??". Vexo diante dos meus narices unha caixa moi grande con dedicatoria, e pregunto "e isto?". Empezan a rirse, leo a dedicatoria e sóltome a chorar. Abro a caixa e vexo a pani, non mo podía crer. Aparecen o resto dos meus compis ríndose, que momento!!! Son ou non son uns soles??? Eu creo que queren masa, hihihi. Mooooooooooitas grazas aos meus supercompis.
Fixen de novo a masa con tang zhong, estou totalmente abducida con este método, quedan as masas de marabilla, mantense en boas condicións por máis tempo, a miga é máis esponxosa, que todo son vantaxes.
En castellano
Hoy es lunes de Pascua, así que todavía llego a tiempo.
Diría que estas masas no tienen época, son de todo el año. No me canso de hacer este tipo de masas y de probar y probar con nuevas combinaciones de ingredientes. No sé que busco porque todas me gustan y la última siempre me parece la mejor. Esta tiene una peculiaridad, que está hecha en la panificadora, por lo tanto me he podido permitir hacer una masa más hidratada, no sé si se podría trabajar a mano,la única forma posible de amasarla sería con el amasado Bertinet, es muy pegajosa, para manipularla necesito bastante harina. Este problema se soluciona añadiendo un poco menos de leche.
Ahora con la pani estoy que me salgo, trabaja la chica que da gusto verla. Es un no parar con las masas. Y todo culpa de mis compis. No he contado la historia de pani y creo que es digna de ser contada: Un lunes estaba yo en mi guardia de recreo tan tranquilamente cuando aparece mi compi Patri y me dice que baje que me reclama el dire, "madre mía que pasará", pensé. Llego al despacho del dire y muy serio me dice que tenemos que hablar, si me pinchan no echo sangre. Me lleva a otro despacho y al llegar allí aparece Patricia; no entendía nada, "pero ésta que hace aquí??". Veo delante de mis narices una caja muy grande con dedicatoria, y pregunto "y esto?". Empiezan a reirse, leo la dedicatoria y me suelto a llorar. Abro la caja y veo la pani, no me lo podía creer. Aparecen el resto mis compis riéndose, que momento!!!Son o no son unos soles??? Yo creo que quieren masa, jijiji. Muuuuuchas gracias a mis supercompis.
He hecho de nuevo la masa con tang zhong, estoy totalmente abducida con este método, quedan las masas de maravilla, se mantiene en buenas condiciones por más tiempo, la miga es más esponjosa, vamos, todo son ventajas.
Ingredientes:
Tang zhong
25 grs. fariña de forza
125 grs. auga
Masa
500 grs. fariña de forza
100 grs. azucre
6 grs. sal
1 sobre de levadura de panadería en po (de maizena, son 6 g)
3 ovos (deixar un pouco para pintar)
125 ml leite morno (si se hace a mano será suficiente 75 ml)
50 ml de anís
Todo o tang zhong a temperatura ambiente (son sobre 120 g)
75 grs. manteiga a temperatura ambiente
En castellano
Ingredientes:
Tang zhong
25 grs. harina de fuerza
125 grs. agua
Masa
500 grs. harina de fuerza
100 grs. azúcar
6 grs. sal
Tang zhong
25 grs. fariña de forza
125 grs. auga
Masa
500 grs. fariña de forza
100 grs. azucre
6 grs. sal
1 sobre de levadura de panadería en po (de maizena, son 6 g)
3 ovos (deixar un pouco para pintar)
125 ml leite morno (si se hace a mano será suficiente 75 ml)
50 ml de anís
Todo o tang zhong a temperatura ambiente (son sobre 120 g)
75 grs. manteiga a temperatura ambiente
En castellano
Ingredientes:
Tang zhong
25 grs. harina de fuerza
125 grs. agua
Masa
500 grs. harina de fuerza
100 grs. azúcar
6 grs. sal
1 sobre de levadura de panadería en polvo (de maizena, son 6 g)
3 huevos (dejar un poco para pintar)
125 ml leche tibia (si se hace a mano llegará con 75 ml)
50 ml de anís
Todo el tang zhong a temperatura ambiente (son sobre 120 g)
75 grs. mantequilla a temperatura ambiente
3 huevos (dejar un poco para pintar)
125 ml leche tibia (si se hace a mano llegará con 75 ml)
50 ml de anís
Todo el tang zhong a temperatura ambiente (son sobre 120 g)
75 grs. mantequilla a temperatura ambiente
Elaboración
Tang zhong
- Nun cazo, mesturar a auga e a fariña cunhas varillas, cociñar a lume medio-baixo ata que se volva unha pasta suave, cunha textura similar ás natillas, tarda arredor de 5 minutos. No meu caso poño o lume en 5 de 9 e vou baixando ata 4. Din que espesa cando alcanza os 65º, eu non teño termómetro, non é necesario, só hai que vixiar a mestura e remover contínuamente.
- Sacar do lume, cubrir cun filme de plástico tocando o tang zhong, isto é para que cando se arrefríe non se forme costra. Deixarse arrefriar.
- Utilizar a temperatura ambiente.
Masa
- Neste caso usei a panificadora. Introdúcense primeiro os líquidos: leite anís, todo o tang zhong, os ovos (nunca poño todo, deixo un pouquiño no fondo do prato para logo, mesturado cun chorriño de leite, pintar por encima), o sal, o azucre e para rematar a fariña e a levadura. Cando se forma a masa incorporamos a manteiga branda. Eu doulle dous amasados. Cando termina o primeiro, apago a panificadora e volvo acendela. Cando remata quito a masa da cubeta, boleo e déixoa fermentado nun recipiente lixeiramente enfariñado. Necesito bastante fariña para facer a bóla, a masa pégase moito.
- Deixamos fermentar por espazo dunha ou dúas horas, dependendo da temperatura ambiente, ata que a masa duplique o seu volume. Nalgunhas ocasións meto a masa na neveira durante toda a noite.
- Si non temos panificadora: poñemos a fariña coa levadura e o azucre nun recipiente amplo, mesturamos; incorporamos, o leite, o anís, o tang zhong e os ovos e o sal. Amasamos, cando estean unidos os ingredientes pasamos á encimera e amasamos. Debemos amasar moito de xeito que a masa quede elástica. Se amasamos a man debemos poñer menos leite, con 75 ml será suficiente.
- En canto colla textura de masa incorporamos a manteiga a temperatura ambiente e seguimos amasando. A manteiga tamén a podemos incorporar ao principio, é dicir, coa fariña, frotando cos dedos a manteiga coa fariña ata que estea totalmente incorporada, despois engádense o resto dos ingredientes.
Tang zhong
- Nun cazo, mesturar a auga e a fariña cunhas varillas, cociñar a lume medio-baixo ata que se volva unha pasta suave, cunha textura similar ás natillas, tarda arredor de 5 minutos. No meu caso poño o lume en 5 de 9 e vou baixando ata 4. Din que espesa cando alcanza os 65º, eu non teño termómetro, non é necesario, só hai que vixiar a mestura e remover contínuamente.
- Sacar do lume, cubrir cun filme de plástico tocando o tang zhong, isto é para que cando se arrefríe non se forme costra. Deixarse arrefriar.
- Utilizar a temperatura ambiente.
Masa
- Neste caso usei a panificadora. Introdúcense primeiro os líquidos: leite anís, todo o tang zhong, os ovos (nunca poño todo, deixo un pouquiño no fondo do prato para logo, mesturado cun chorriño de leite, pintar por encima), o sal, o azucre e para rematar a fariña e a levadura. Cando se forma a masa incorporamos a manteiga branda. Eu doulle dous amasados. Cando termina o primeiro, apago a panificadora e volvo acendela. Cando remata quito a masa da cubeta, boleo e déixoa fermentado nun recipiente lixeiramente enfariñado. Necesito bastante fariña para facer a bóla, a masa pégase moito.
- Deixamos fermentar por espazo dunha ou dúas horas, dependendo da temperatura ambiente, ata que a masa duplique o seu volume. Nalgunhas ocasións meto a masa na neveira durante toda a noite.
- Si non temos panificadora: poñemos a fariña coa levadura e o azucre nun recipiente amplo, mesturamos; incorporamos, o leite, o anís, o tang zhong e os ovos e o sal. Amasamos, cando estean unidos os ingredientes pasamos á encimera e amasamos. Debemos amasar moito de xeito que a masa quede elástica. Se amasamos a man debemos poñer menos leite, con 75 ml será suficiente.
- En canto colla textura de masa incorporamos a manteiga a temperatura ambiente e seguimos amasando. A manteiga tamén a podemos incorporar ao principio, é dicir, coa fariña, frotando cos dedos a manteiga coa fariña ata que estea totalmente incorporada, despois engádense o resto dos ingredientes.
- Unha vez fermentada a masa, enfariñamos a superficie de traballo, dividímola en tres partes iguais, cada parte aplastámola formando un rectángulo e formamos un rulo longo. Cando teñamos os tres formamos a trenza, eu fórmoa directamente na bandexa de forno cuberta con papel de fornear. Esta masa feita na panificadora queda moi pegañenta, é imposible manipulala se non se emprega fariña. Podemos poñer menos leite, uns 100 ml e se se fai a man sería bastante difícil manipulala, penso que chegaría con 75 ml de leite.
- Deixamos fermentar a trenza tapada hasta que dobre o volume, por espazo de unha ou dúas horas, ou na neveira durante toda a noite.
- Unha vez fementada pintámola con ovo. A min dáme moita rabia usar un ovo enteiro para pintar e que me sobre, por iso dos ovos que uso para a masa reservo un pouco, mestúroo con un chorro de leite e xa me chega para pintar.
- Cubrimos a superficie con azucre remollado en anís.
- Forneamos en forno prequecido a 180º durante media hora. Vixiamos por si se doura demasiado, se é así, cubrímola con papel de prata.
En castellano
Elaboración
Tang zhong
- En un cazo, mezclar el agua y la harina con unas varillas, cocinar a fuego medio-bajo hasta que se vuelva una pasta suave, con una textura similar a las natillas, estará en unos 4-5 minutos. En mi caso pongo el fuego en 5 de 9 y voy bajando hasta 4. Dicen que espesa cuando alcanza los 65º, yo no tengo termómetro, no es necesario, solo hay que vigilar la mezcla y remover contínuamente.
- Sacar del fuego, cubrir con un film de plástico de forma que toque el tang zhong, esto es para que cuando se enfríe no se forme costra. Se dejar enfriar.
- Utilizar a temperatura ambiente.
- En un cazo, mezclar el agua y la harina con unas varillas, cocinar a fuego medio-bajo hasta que se vuelva una pasta suave, con una textura similar a las natillas, estará en unos 4-5 minutos. En mi caso pongo el fuego en 5 de 9 y voy bajando hasta 4. Dicen que espesa cuando alcanza los 65º, yo no tengo termómetro, no es necesario, solo hay que vigilar la mezcla y remover contínuamente.
- Sacar del fuego, cubrir con un film de plástico de forma que toque el tang zhong, esto es para que cuando se enfríe no se forme costra. Se dejar enfriar.
- Utilizar a temperatura ambiente.
Masa
- En este caso he usado la panificadora. Se introducen primero los líquidos: leche, anís, todo el tang zhong, los huevos, la sal, el azúcar y por último la harina y la levadura. Cuando se forma la masa incorporamos la mantequilla blanda. Yo le doy dos amasados. Cuando termina el primero, apago la panificadora y vuelvo a encenderla. Cuando acaba quito la masa de la cubeta, boleo y la dejo fermentado en un recipiente ligeramente enharinado. Necesito bastante harina para hacer la bola de masa.
- Dejamos fermentar por espacio de una o dos horas, dependiendo de la temperatura ambiente, hasta que la masa duplique su volumen. En algunas ocasiones meto la masa en la nevera durante toda la noche.
- Si no tenemos panificadora: ponemos la harina con la levadura y el azúcar en un recipiente amplio, mezclamos; incorporamos, la leche, el anís, el tang zhong y los huevos y la sal. Amasamos, cuando estén unidos los ingredientes pasamos a la encimera y amasamos. Necesita mucho amasado para que nos quede una masa esponjosa, el amasado Betinet es el más indicado. Si se hace a mano será suficiente con 75 ml de leche, sino será casi imposible poder manipularla.
- En cuanto coja textura de masa incorporamos la mantequilla a temperatura ambiente y seguimos amasando. La mantequilla también la podemos incorporar al principio, es decir, con la harina, frotando con los dedos la mantequilla con la harina hasta que esté totalmente incorporada, después se añaden el resto de los ingredientes.
- Una vez fermentada la masa, enharinamos la superficie de trabajo, la dividimos en tres partes iguales, cada parte la aplastamos formando un rectángulo y formamos un rulo largo. Cuando tengamos los tres formamos la trenza, yo la formo directamente en la bandeja de horno cubierta con papel de hornear. Esta masa hecha en la panificadora queda muy pegajosa, es imposible manipularla si no se emplea harina. Podemos poner menos leche, unos 100 ml y se se hace a mano sería bastante difícil manipularla, pienso que llegaría con 75 ml de leche.
- Dejamos fermentar la trenza tapada hasta que doble el volumen, por espacio de una o dos horas, o en la nevera durante toda la noche.
- Una vez fementada la pintamos con huevo. A mí me da mucha rabia usar un huevo entero para pintar y que me sobre, por eso de los huevos que uso para la masa reservo un poco, lo mezclo con un chorro de leche y ya me llega para pintar.
- Cubrimos la superficie con azúcar humedecido con unas gotas de anís.
- horneamos en horno precalentado a 180º durante media hora. Vigilamos por si se dora demasiado, si es así, la cubrimos con papel de plata.
- Una vez fermentada la masa, enharinamos la superficie de trabajo, la dividimos en tres partes iguales, cada parte la aplastamos formando un rectángulo y formamos un rulo largo. Cuando tengamos los tres formamos la trenza, yo la formo directamente en la bandeja de horno cubierta con papel de hornear. Esta masa hecha en la panificadora queda muy pegajosa, es imposible manipularla si no se emplea harina. Podemos poner menos leche, unos 100 ml y se se hace a mano sería bastante difícil manipularla, pienso que llegaría con 75 ml de leche.
- Dejamos fermentar la trenza tapada hasta que doble el volumen, por espacio de una o dos horas, o en la nevera durante toda la noche.
- Una vez fementada la pintamos con huevo. A mí me da mucha rabia usar un huevo entero para pintar y que me sobre, por eso de los huevos que uso para la masa reservo un poco, lo mezclo con un chorro de leche y ya me llega para pintar.
- Cubrimos la superficie con azúcar humedecido con unas gotas de anís.
- horneamos en horno precalentado a 180º durante media hora. Vigilamos por si se dora demasiado, si es así, la cubrimos con papel de plata.
